"benimegem" isimli bir blog keşfettim geçenlerde blog sahibi Aylin Sılığ bir psikolojik danışman aynı zamanda da hemşehrim, o da bir Eskişehirli :) bugün yayınladığı yazıda Uzman Psikolog Sinem Olcay'ın küçük çocukları televizyonun nasıl etkilediği ve hepimizin evinde bulunan bu aletin-aletlerin aslında küçük beyinler için ne kadar tehlikeli olduğu konusundaki uyarılarına yer vermiş. Biz İlay'a 1 yaşına kadar HİÇ televizyon izletmedik, ben bu konuda ziyadesi ile takıntılı idim gözü bile takılsın istemedim zira pediatrist nörolog Sabiha Paktuna Keskin'de bu konuda Sinem Olcay ile aynı fikirde ve benim ondan öğrendiklerim doğrultusunda İlay'ın olduğu ortamda tv açılmadı ve dedesi sağolsun bu konuda azami dikkat gösterdi. Öyle ki bu tavrımla arkadaşlar arasında zaman zaman alay konusu bile oldum. Olsun, kızımın sağlığı herşeyin üstündeydi... Ancak, İlay artık tv ile tanışmış bir küçük birey ve hayatımızda bir Pepee gerçeği var. Daha bugün babasıyla konuşurken bu aralar tv'ye fazla takılıyor, sanırım ihmalkar davranıyorum dedim ve ardından önümüz sömestr, tatil boyunca 7/24 beraberiz açmam tv'yi ve unuttururuz diye ekledim. Ancak bugün okuduklarımdan sonra bir kez daha anladım ki bu işin şakası yok ve benim sömestrı beklemem çok yersiz, zaten dedemizde konuyla ilgili yazıyı okuyunca eski hassasiyetine aynen ve hızla geri dönecektir (bu arada bilmeyenler için ben okuldayken İlay'a babam bakıyor :) Sözkonusu yazıya ulaşmak için;
http://benimegem.blogspot.com/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder